ما انسانها فکر میکنیم که ابرقدرت هستیم؛ اما این تصویر به این بستگی دارد که خود را با چه چیزی مقایسه کنیم. برای مثال هنگامی که پای تحمل شرایط سخت در میان باشد، مخلوقاتی در این دنیا هستند که ما در برابر آنها، به شکنندگی بلور هستیم.
گروه جانوران اکسترموفیل به این دلیل این نام را گرفتهاند که میتوانند در شرایط بسیار سخت محیطی همچون گرما و سرمای شدید، محیطهای بسیار اسیدی و یا قلیایی، محیطهای تحت فشار زیاد، خشک، با تابش رادیواکتیو و جاهای لم یزرع، زنده بمانند و شرایطی را تاب بیاورند که شانس ما برای بقا در آنها، کمتر از شانس روشن ماندن یک کبریت روشن در طوفان است. و این ابرقدرتها آن قدر پرابهتند که ناسا از آنها کارتهای بازی شبیه به کارتهای سوپرمن ساخته است.
دانشمندان میگویند که اکسترموفیلها نه تنها کارهایی استثنایی را انجام میدهند، بلکه با باز کردن ذهن ما را درباره این که حیات چیست و در چه محیطهایی میتواند دوام بیاورد، دید ما را در مورد پتانسیل بقا بر روی دیگر سیارات گسترده میکند.
جی نادیو، استاد مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه مک گیل، که در بخش قطبی کانادا بر روی باکتری اکسترموفیل تحقیق میکند، میگوید: «افرادی که با اکسترموفیلها کار میکنند، تقریبا نیازهایی شبیه به مسافران مریخ دارند. فقط با این تفاوت که آنها میتوانند معمولا آنجا باشند تا خودشان با دستگاهها کار کنند؛ و نیاز ندارند که یک روبات کار آنها را انجام دهد. ولی از نظر فناوری و شیوه کار، هر دو شبیه هم هستند».
گروه او اولین بار ژن میکروب تیومیکروسپایرما را تشریح کردند، میکروبی که ساختار سلولیاش را اندکی اصلاح کرده که به او اجازه میدهد تا در خانه یخیاش دوام بیاورد.
به گفته نادیو، اکستروموفیلها همچنین میتوانند در رفع نگرانیهای زمینیتر به ما کمک کنند، از وابستگی دارویی گرفته تا تولید انرژی، اما «بخش اعظم این کار تنها به خاطر علاقه ما به فهمیدن چیزی انجام میشود که بر روی سیاره زمین وجود دارد و ما در مورد آن چیزی نمیدانیم ... و خب، مقدار زیادی از چنین چیزهایی وجود دارند».
در ادامه با 5 مورد از جالبترین اکسترموفیلهای زمین آشنا شوید.
تاردیگراد
بدون شک اگر مسابقهای بین اکستروموفیلهای زیبا وجود داشت، این تاردیگرادها برنده میشدند. حتی لقب انها هم مانند خودشان زیبا است؛ "خرس آبی" و ظاهر آنها شبیه نهنگهای دریایی است که لباس فضا نوردان را درمراسم هالووین به تن کردهاند.
این تاردیگرادها که درازای آنها تقریبا یک میلیمتر میرسد، پلیاکسترموفیل هستند که به این معنی است که توانایی تحمل چندین نوع متفاوت از شرایط بسیار بد را دارند. سارا برودنستین از آزمایشگاه زیستشناسی دریایی در ود هول مینویسد که آنها میتوانند دماهایی از 200- تا 150 درجه سانتیگراد، کمبود آب و اکسیژن، الکل در حال جوشیدن و یک هزار برابر تابشی را که ما میتوانیم تحمل کنیم، تاب بیاورند.
یکی از شیوههایی که آنها برای زنده ماندن استفاده میکنند رفتن به کریپتوبیوسیس است، حالتی از انگیزش و تحرک متوقف شده که در آن فعالیتهای بدن همانند متابولیسم به طور موقت متوقف میشود. تا زمانی که شرایط بهبود یابد، آنها در این حالت جمع شده خواهند ماند (که در این حالت "تان" نامیده میشوند). دهها سال است که این توانایی در آنها کشف شده است.
میشود حدس زد که چرا تاردیگرادها با آن ظاهر زیبای خود که روی هر چیزی از تیشرت گرفته تا ماوسپد چاپ شده است، تبدیل به یک شمایل محبوب فرهنگی خورههای فناوری و نوجوانان شدهاند.
میگوی شورابی: زندگی در محیط نمکی انسانهایی را که میتوانند تا حد ترکیدن ذرت بوداده، چیپس و اسنکهای نمکی بخورند، به راحتی میتوان از این هالوفیل (مخلوقی که در محیطهای بسیار نمکی زنده میماند) تشخیص داد. میگوی شورابی دریاچه گریتسالت، هالوفیلی است که محل سکونتش در جاهایی همانند دریاچه نمکی گریت سالت یوتاستکه در بخشهایی 10 برابر شورتر از آب اقیانوس است.
میگوهای شورابی جزو جان سختترینهای محیطهای شورابی هستند زیرا لایه بیرونی بدنشان نسبت به آب ناتراوا است و بنابراین آب تنها از طریق دهان وارد میشود. دو تا پمپ (آبششها و غده گردنی مخصوص) نمک را به بیرون فیلتر میکنند و به نگهداری نوعی تعادل نمکی در بدن جانور کمک میکنند.
آنها همچنین سه نوع هموگلوبین، و یک پروتئین که اکسیژن را به خون پیوند میزند، در خود دارند. زمانی که شوری آب افزایش پیدا میکند، میزان هموگلوبین نیز در این نوع میگو زیاد میشود.
بقیه در ادامه نوشتار
مجید جویا-خبر آنلاین
ثبت دامنه
ادامه مطلب |